In reply to De vorm van het nieuws bij #24oktoberplein by Frank Meeuwsen

Veel herkenbaars in je verhaal Frank. Zelf was ik ook in Utrecht gisteren, en wat me aan de online en tv berichtgeving opviel is vooral hoe het onrust aanwakkert. Terwijl de berichtgeving letterlijk inhoudsloos is, suggereert het format (de hijgerigheid, live, er bovenop) zoals je schrijft, dat er ieder moment iets belangrijks kan gebeuren, en dus blijf je het volgen.

Je hebt in dit soort gevallen alleen iets aan berichtgeving als het van belang is voor je handelingsperspectief in een verder nog chaotische en onzekere situatie. De hijgerigheid suggereert wel dat je iets zou moeten doen, anything, maar geeft je geen suggesties wat dan. Je wordt verteld dat er een stress situatie is maar krijgt geen bruikbare informatie voor je fright, fight or flight reflexen. Want die verslaggevers weten uiteraard helemaal niets. Ze dragen alleen maar hun eigen freeze fight or flight onrust aan jou over omdat zij met hun stress ook nergens heen kunnen. Op dat moment zijn ze niet professioneel genoeg kennelijk om dat te doorbreken en te doorzien dat hun eigen diep menselijke reflexen niet betekenen dat er echt iets te melden valt.

Handelingsinformatie gisteren die in de berichtgeving wel van belang was, zijn dingen als dat de school van je dochter in lock-down was, dat je uit voorzichtigheid beter niet de straat op kon gaan zolang ze die gast nog niet te pakken hadden, dat treinen bussen en trams niet reden, en dat de A2 deels afgesloten was. De eindeloze herhaling van alle overige ruis maakt dat je die handelingsinformatie nog over het hoofd zou kunnen zien ook. Veel had achterwege kunnen blijven, zonder dat dat de ernst van de zaak had gebagatelliseerd en zonder mensen ongeïnformeerd te laten.

Zoals op de radio bijvoorbeeld meer het geval was. Dat format, liedjes draaien, leent zich niet goed voor de hijgerigheid die op tv wel kan. Dus daar was er vooral elk half uur een kort bulletin “we weten nog niets meer, en de burgemeester zegt dat je beter binnen kunt blijven”. Dat was op alle andere kanalen ook ruim voldoende geweest.

(Het doet me denken aan de nieuwsvoorziening na de vuurwerkramp in Enschede in 2000. Niets van wat de tv of pers bracht de eerste 24 uur was bruikbaar. Het enige waar we in de eerste chaotische uren wat aan hadden was handelingsinformatie. Zoals de locatie van gewonden-nesten en triage-plaatsen. Zodat we de verdwaasde mensen die we op straat tegen kwamen naar professionele hulp konden wijzen.)

Some links I thought worth reading the past few days

  • On how blockchain attempts to create fake scarcity in the digital realm. And why banks etc therefore are all over it: On scarcity and the blockchain by Jaap-Henk Hoepman
  • Doc Searl’s has consistently good blogposts about the adtech business, and how it is detrimental to publishers and citizens alike. In this blogpost he sees hope for publishing. His lists on adverts and ad tech I think should be on all our minds: Is this a turning point for publishing?
  • Doc Searl’s wrote this one in 2017: How to plug the publishing revenue drain – The Graph – Medium
  • In my information routines offline figures prominently, but it usually doesn’t in my tools. There is a movement to put offline front and center as design principle it turns out: Designing Offline-First Web Apps
  • Hoodie is a backendless tool for building webapps, with a offline first starting point: hood.ie intro
  • A Berlin based company putting offline first as foremost design principle: Neighbourhoodie – Offline First
  • And then there are Service Workers, about which Jeremy Keith has just published a book: Going Offline
  • Haven’t tested it yet, but this type of glue we need much more of, to reduce the cost of leaving silos, and to allow people to walk several walled gardens at the same time as a precursor to that: Granary