Category: Nederlands

subscribe to this category with rss

Posted on
by

Op 20 oktober vindt de FOSS4Geo Nederland conferentie plaats, met daags ervoor op 19 oktober een middag vol workshops om zelf aan de slag te gaan met open source geo-tools. Gastgever is het wereldvermaarde ITC in Enschede.

Vorig jaar kon de conferentie geen doorgang vinden vanwege de pandemie, maar dit jaar lijkt het te gaan lukken. Zet 19 en 20 oktober dus in je agenda om een duik te nemen in open source geo.

Tot 10 september kun je je bovendien aanmelden als je een presentatie of workshop wilt geven.

Drie jaar geleden in 2018 had ik het genoegen de openingsspreker te mogen zijn. Onder de titel “Een kaart is de mooiste van alle epische gedichten” (een quote van Gilbert Grosvenor, eerste editor van National Geographic), hield ik een betoog over hoe data een geopolitieke hoofdrol heeft gekregen en hoe geografische gegevens (vaak als ‘linking pin’ van andere gegevenssoorten) daar centraal in staan. Hoe dat betekent dat je je eigen werk met geo-data ook in het licht van die geo-politieke context moet beschouwen, en de consequenties daarvan voor de rol van geografische data in ethische vraagstukken, data-governance en databescherming. (In 2016 hield ik een presentatie voor de wereldwijde FOSS4G conferentie.)

Inmiddels zijn we een paar jaar verder, en heeft de Europese Commissie een breed pakket aan nieuwe wetten voorgesteld die de Europese geopolitieke positionering t.a.v. digitalisering en data vaste vorm geven. Tegelijk is er beleid gelanceerd, zoals de Europese Green Deal, dat nadrukkelijk bouwt op wat er m.b.t. digitalisering en data gebeurt, en zijn er financieringsinstrumenten om dat te versnellen en voort te stuwen. Wat in mijn verhaal van 2018 nog vooral een oproep was aan de geo-professional om als ‘bril’ op te zetten, krijgt nu vaste vorm in de eisen die aan de dagelijkse praktijk van die professional gesteld gaan worden. Aan een deel van die nieuwe regels werkte ik vorig jaar actief mee door voor aardobservatie, milieu en meteorologie voor de EC te onderzoeken welke gegevens in heel Europa voortaan verplicht voor iedereen vrij herbruikbaar moeten zijn. Regels, die als het goed is, later deze maand eindelijk worden gepubliceerd.

Tijd dus, wat mij betreft, voor uitleg en een update. Ik heb me als spreker aangemeld om de nieuwe Europese regels uit de doeken te doen, en in te gaan op welke kansen daarin voor de FOSS4G community verpakt zitten. Dat doe ik vanuit mijn huidige werk voor Geonovum, de overheidsstichting die de overheid beter laat werken met geo-informatie. Binnen Geonovum volg ik, in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, actief de Europese ontwikkelingen t.a.v. digitalisering en data, en de impact daarvan op bijv. (inter)nationale standaarden, de verdere evolutie van INSPIRE, en de beschikbaarheid van overheidsdata voor iedereen. Die help ik vertalen naar kansen en handelingsperspectief voor Nederlandse datahouders en datagebruikers.

Posted on
by

Per deze maand moet het in alle EU landen mogelijk zijn om digitaal een onderneming op te richten. Nederland is nog lang niet zover, zelfs amper begonnen met de benodigde wetswijzigingen, lees ik bij jurist Ellen Timmer in een blogpost. Daarin wordt ook verwezen naar de Nederlandse notarissen die zeggen per 1 augustus wél klaar te zijn voor wat ze ‘digitaal passeren’ noemen, en een video hebben gemaakt waarin ze denken dat te laten zien.


(link naar de video van de Nederlandse Notarissen op YouTube)

Als ik die video bekijk zie ik niet het digitaal oprichten van een onderneming. Ik zie daarin dat de notaris bereid is om een afspraak met je te maken om een videoconference met je te houden. Het gesprek ten kantore van de notaris is vervangen door een Zoom call en de documenten zijn vervangen door een PDF. Dat is geen digitale transformatie, waarin de mogelijkheden van digitalisering worden gebruikt om de wijze waarop iets tot stand komt vele malen effectiever, sneller en wrijvingslozer te maken, meestal door het proces geheel om te gooien.
De notarissen staat kennelijk alleen voor ogen het digitaal maken van wat papieren artefacten, en een beeldscherm te gebruiken voor het gebruikelijke gesprek, en de rest geheel bij het oude(*) te laten. ‘Passeren’ wordt niet digitaal door er ‘digitaal passeren’ van te maken. Dat is zoals de KvK die je nog altijd formulieren op hun site laat invullen, die je vervolgens moet printen om ze te ondertekenen en per post in te sturen, en dat dan het digitaal doorgeven van wijzigingen noemen. Met digitalisering heeft dat allemaal nauwelijks iets te maken.

Ter vergelijking kun je als niet-ingezetene in Estland, met behulp van je e-residency kaart (de mijne is verlopen) die je identiteit cryptografisch borgt, al sinds 6 jaar in een uurtje of twee (al is de recordtijd 18 minuten) geheel zelfstandig vanuit elke locatie ter wereld en op elk tijdstip een onderneming registreren. De Nederlandse variant kan dat niet, want het moet wel onder kantoortijd van de notaris, en die moet bovendien tijd voor je hebben. Wat er digitaal kan bij de Nederlandse notaris, kan pas nadat ik heb gebeld voor een afspraak zodat ik er over 3 weken terecht kan. (En als de notaris er nog niet is voor je afspraak, word je in een ‘digitale wachtkamer’ geplaatst!) In de tijd die het kost om een notaris te kiezen en daarmee die afspraak te maken ben je in Estland al klaar met het hele proces. Want daar hebben ze het registratieproces wél herontworpen vanuit wat er digitaal mogelijk is.

De uitleg van hoe je in Estland digitaal een bedrijf start wordt dan ook gegeven door de mensen die de overheidswebsite hebben gemaakt, niet door een notaris. En beperkt zich tot het uitleggen welke velden je moet invullen en welke vinkjes je moet zetten.


(link naar een webinar over het digitaal registreren van een bedrijf in Estland

* ‘het oude’ als in de papieren processen gebaseerd op de wet op het Notarisambt van 1842 en de wijzigingen uit 1999.

Psst, Yorianne, internet, je weet wel dat waar je deze complotfantasie deelt, is ook in het begin gefinancierd en ontwikkeld door DARPA. Zet gauw je router uit. De grafische user interface, en súperverdacht, de muis, ook met geld van DARPA ontwikkeld. Gauw je computer de deur uit! En vooral geen navigatie aanzetten ondanks dat je zo duidelijk verdwaald bent, want GPS, hate to break it to you, da’s ook door DARPA ontwikkeld!

Ik houd me in, en reageer nooit op dit soort dingen, maar af en toe is het wel héél lastig. Blocked, beter voor de gemoedsrust.

Posted on
by

Het lijkt me leuk om nog een keer een nederlandstalige Obsidian meet-up te doen (online). Praten over hoe je met notities maken en gebruiken omgaat, wat wel/niet voor je werkt, en bij elkaar de kunst afkijken en ideeën opdoen. De eerste sessie van eind april vond ik erg interessant.

Ik kondig hem maar gewoon aan: Zaterdag 10 juli om 20:00. Op mijn Jitsi-server.

Posted on
by

Frank schrijft over de soms verwarrende ervaringen met zijn Post Kinds plugin in WordPress. Die plugin gebruik ik, en ik heb met regelmaat dezelfde problemen.

Post Kinds maakt het mogelijk dat ik makkelijk postings van anderen kan ‘liken’ ‘reposten’, er op kan antwoorden, én dat aan de oorspronkelijke poster kan laten weten.

Post Kinds probeert daarvoor gegevens van de posting waarop je reageert op te halen (link, titel, auteur, een quote etc.) en slaat die in je eigen site op.

Wat Frank en ik regelmatig als probleem hebben is dat Post Kinds niets ophaalt en een lege posting maakt, of wat ik ook vaak heb, wél alle gegevens ophaalt van de bron-posting, maar niet opslaat en een lege posting maakt. Zonder een idee te hebben waarom dat gebeurt.

Nu kan ik ook zonder Post Kinds een ‘like’ of antwoord posten, door zelf de inhoud de juiste eigenschappen mee te geven. Dat roept meteen de vraag op of er gevolgen zijn voor mijn bestaande postings als ik Post Kinds uitschakel.

Dat heb ik even geprobeerd op een WordPress site die ik gebruik om dingen te testen.
Daar maakte ik een ‘like’ aan op een posting van mezelf op dit blog.


Een like op mijn test-site, gemaakt in Post Kinds.

Vervolgens schakelde ik de Post Kinds plugin uit, met als resultaat dat dan de opgeslagen extra informatie niet meer wordt getoond:


Na uitschakelen van de plugin is de like ook verdwenen

Er staat nu geen enkele informatie of link meer naar de posting waar ik op reageer, en alleen mijn reactie staat er nog.
De Post Kinds plugin heeft dus niet alleen invloed op hoe informatie wordt getoond, maar ook of die informatie überhaupt uit de database wordt opgehaald. Niet geheel verrassend uiteraard.

Dit heeft als consequentie dat ik op deze site Post Kinds niet kan uitschakelen, ook als ik het voortaan niet meer zou gebruiken, zonder dat ik de functionaliteit van Post Kinds op de e.o.a. manier opnieuw maak in mijn site-opmaak. Omdat anders bestaande postings die met die plugin zijn gemaakt niet meer leesbaar zijn.

Die lock-in is een onaangename verrassing. Iets waarvan ik nog niet exact weet wat ik er van vind.

Posted on
by

De allereerste Nederlandstalige meet-up van Obsidian.md gebruikers was interessant en leuk! We waren met z’n vieren, Sebastiaan, Wouter, Frank en ik, en spraken bijna 2 uur met elkaar. Leuk om te vergelijken waarom en hoe we notities maken in Obsidian, te horen over de (vaak lange) historie die iedereen heeft met notities schrijven, met de hand of in een reeks tools. Het gesprek ging vooral over onze werkwijzen bij het toevoegen van notities, en in mindere mate over het gebruik van die notities.

Dat gebruik is zeker iets om over door te praten een volgende keer, en voor mezelf om bewuster bij stil te staan. Ik merk dat ik nog vooral in de modus zit om mijn collectie voldoende te laten groeien, en minder in het bewust raadplegen van mijn materiaal als ik met een onderwerp aan de slag ga, of iets wil maken. Tegelijkertijd merk ik wel dat ik nieuwe verbindingen leg tussen notities, en (omdat ik mijn oude weblog postings tot notities verwerk) tussen oudere en nieuwere gedachten waarover ik heb geblogd. En dat ik in het afgelopen half jaar een paar blogpostings en twee presentaties heb gemaakt die direct voortkomen uit het samenbrengen van bestaande conceptuele notities. Dat soort productieve uitkomsten is al heel nuttig, maar ik ben nog op zoek naar het een grotere rol geven van mijn notities in het reflecteren op een onderwerp, in het nadenken over vragen etc. Dit allemaal ten aanzien van conceptuele dingen dan, want m.b.t. mijn uitvoerend werk zijn mijn notities het werk als het ware.

Daarvoor is in ieder geval regelmatige blootstelling aan mijn notities nodig denk ik. Enerzijds door beter te weten wat ik er in heb zitten, en anderzijds door me in mijn workflow vaker bezig te houden met wat ik over een thema al heb bedacht, verzameld en geschreven. In de afgelopen weken ben ik daarom meer index-achtige notities gaan maken, emergente outlines. Door anderen wel maps of content genoemd, ik noem ze olifantenpaadjes. Zo’n notitie verwijst vooral naar bestaande notities, met wat zinnen er bij waarom ik die links bij elkaar plaats. Zo’n verwijs-notitie helpt me makkelijker de weg te vinden in mijn digitale tuin. Ik maakte eerder al emergente outlines maar die waren niet op navigatie gericht maar op het samenbrengen van notities in een ruwe verhaallijn, dus meer op schrijven gericht.
Een andere manier van blootstelling is via spaced repetition de inhoud van mijn notities voorbij laten komen, in de vorm van Anki vragen bijvoorbeeld. Sebastiaan liet gisteren zien dat hij een plugin aan het maken is die dat binnen Obsidian zelf doet, niet gericht op vragen of onthouden, maar gericht op herlezen.

De belangrijkste ingang voor hergebruik van mijn eigen materiaal is vaker mijn notities raadplegen als ik met een vraag aan de slag ga. Te veel leun ik op mijn eigen actieve herinnering, en dat leidt vaak tot reconstructie van dingen terwijl ik die al keurig heb uitgewerkt in mijn notities.

Wouter schrijft veel met de hand, en liet zien hoe hij al die handgeschreven pagina’s scant en in zijn Obsidian vault opneemt. Op die manier kan hij ze raadplegen en er naar verwijzen als hij er dingen uit tilt en in een notitie opneemt. Dit is een interessante manier. Al schrijf ik veel direct digitaal, ik maak ook veel handmatige aantekeningen, en er ligt hier een stapel A5 notitieboekjes. Nu heb ik ook een staande scanner met voetpedaal van CZUR, en die leent zich goed om snel notitieboekjes te digitaliseren realiseerde ik me na de meet-up. Daar maar eens mee experimenteren.

Tot slot, was ik blij met hoe prettig mijn Jitsi server werkte zo met z’n vieren. Benieuwd hoe dat gaat als je met een grotere groep bent. Alleen het scherm delen had een rare bug waarbij de bovenste strook van een scherm bleef hangen op het eerste beeld.

Wil je ook met andere Obsidian gebruikers in het Nederlandse praten over je ervaringen? Kom dan naar het #nederlands kanaal op de Obsidian Discord server.