Via Creative Facts kwam ik een discussie over het merk Twente op het spoor. Ik woon er zelf met veel plezier en zou ook graag meer van mijn werk in de regio doen.

Alef de Jong van Markeys schrijft op Creative Facts over het feit dat Twente een echt merk is, maar niet altijd eenduidig wordt gebruikt of benut, en dat schept verwarring. Zelf denk ik dat die verwarring een uitdrukking is van wat er binnen Twente, en dan niet alleen als merk, niet goed zit.

Twente heeft ongetwijfeld sterke merken binnen haar grenzen. Grolsch is daarbij het eerste dat in me opkomt. Maar er zijn er meer, Stork, Universiteit Twente, Holland Signaal, het Roessingh, FC Twente etc.
Maar daar staat tegenover dat er in Twente over het algemeen weinig aandacht is voor de omgeving, en men met de rug naar de wereld staat en de neuzen naar elkaar. Bovendien is het risicomijdend gedrag in de regio welhaast nog sterker dan elders in het land. Dat is een grote drempel voor innovatie. Het feit dat er top technologische instituten in de regio gevestigd zijn doet daar niets aan af.

De verwarring die in het merk zichtbaar is, is wat mij betreft dan ook de uitdrukking van die spagaat tussen aan de ene kant de sterke aspecten van de regio, en de ontkenning van de zwakke kanten. We willen lijkt het die zwakke kanten niet te lijf gaan, alsof we ergens bang zijn voor de wereld aan de andere kant van de Regge en de Dinkel. Als excuus voeren we de volksaard aan. “Tukkers laten zich niet voorstaan op hun successen. Doo mer g’woon dan dooj a gek genog.” Maar het houdt de regio tegen. Kansen zat. Nu nog meer handen die die kansen grijpen.

Een begin zou zijn de luiken eens goed open te zetten, en te kijken wat er elders in de wereld gebeurt dat voor ons van belang is. Die omgeving meenemen in onze afwegingen en keuzes. Hoog tijd voor outside-in denken.

Alef de Jong refereert aan de site TwentseMerken waar ook een vragenlijst over de merksterkte van Twente beschikbaar is.