De allereerste Nederlandstalige meet-up van Obsidian.md gebruikers was interessant en leuk! We waren met z’n vieren, Sebastiaan, Wouter, Frank en ik, en spraken bijna 2 uur met elkaar. Leuk om te vergelijken waarom en hoe we notities maken in Obsidian, te horen over de (vaak lange) historie die iedereen heeft met notities schrijven, met de hand of in een reeks tools. Het gesprek ging vooral over onze werkwijzen bij het toevoegen van notities, en in mindere mate over het gebruik van die notities.

Dat gebruik is zeker iets om over door te praten een volgende keer, en voor mezelf om bewuster bij stil te staan. Ik merk dat ik nog vooral in de modus zit om mijn collectie voldoende te laten groeien, en minder in het bewust raadplegen van mijn materiaal als ik met een onderwerp aan de slag ga, of iets wil maken. Tegelijkertijd merk ik wel dat ik nieuwe verbindingen leg tussen notities, en (omdat ik mijn oude weblog postings tot notities verwerk) tussen oudere en nieuwere gedachten waarover ik heb geblogd. En dat ik in het afgelopen half jaar een paar blogpostings en twee presentaties heb gemaakt die direct voortkomen uit het samenbrengen van bestaande conceptuele notities. Dat soort productieve uitkomsten is al heel nuttig, maar ik ben nog op zoek naar het een grotere rol geven van mijn notities in het reflecteren op een onderwerp, in het nadenken over vragen etc. Dit allemaal ten aanzien van conceptuele dingen dan, want m.b.t. mijn uitvoerend werk zijn mijn notities het werk als het ware.

Daarvoor is in ieder geval regelmatige blootstelling aan mijn notities nodig denk ik. Enerzijds door beter te weten wat ik er in heb zitten, en anderzijds door me in mijn workflow vaker bezig te houden met wat ik over een thema al heb bedacht, verzameld en geschreven. In de afgelopen weken ben ik daarom meer index-achtige notities gaan maken, emergente outlines. Door anderen wel maps of content genoemd, ik noem ze olifantenpaadjes. Zo’n notitie verwijst vooral naar bestaande notities, met wat zinnen er bij waarom ik die links bij elkaar plaats. Zo’n verwijs-notitie helpt me makkelijker de weg te vinden in mijn digitale tuin. Ik maakte eerder al emergente outlines maar die waren niet op navigatie gericht maar op het samenbrengen van notities in een ruwe verhaallijn, dus meer op schrijven gericht.
Een andere manier van blootstelling is via spaced repetition de inhoud van mijn notities voorbij laten komen, in de vorm van Anki vragen bijvoorbeeld. Sebastiaan liet gisteren zien dat hij een plugin aan het maken is die dat binnen Obsidian zelf doet, niet gericht op vragen of onthouden, maar gericht op herlezen.

De belangrijkste ingang voor hergebruik van mijn eigen materiaal is vaker mijn notities raadplegen als ik met een vraag aan de slag ga. Te veel leun ik op mijn eigen actieve herinnering, en dat leidt vaak tot reconstructie van dingen terwijl ik die al keurig heb uitgewerkt in mijn notities.

Wouter schrijft veel met de hand, en liet zien hoe hij al die handgeschreven pagina’s scant en in zijn Obsidian vault opneemt. Op die manier kan hij ze raadplegen en er naar verwijzen als hij er dingen uit tilt en in een notitie opneemt. Dit is een interessante manier. Al schrijf ik veel direct digitaal, ik maak ook veel handmatige aantekeningen, en er ligt hier een stapel A5 notitieboekjes. Nu heb ik ook een staande scanner met voetpedaal van CZUR, en die leent zich goed om snel notitieboekjes te digitaliseren realiseerde ik me na de meet-up. Daar maar eens mee experimenteren.

Tot slot, was ik blij met hoe prettig mijn Jitsi server werkte zo met z’n vieren. Benieuwd hoe dat gaat als je met een grotere groep bent. Alleen het scherm delen had een rare bug waarbij de bovenste strook van een scherm bleef hangen op het eerste beeld.

Wil je ook met andere Obsidian gebruikers in het Nederlandse praten over je ervaringen? Kom dan naar het #nederlands kanaal op de Obsidian Discord server.