De allereerste Nederlandstalige meet-up van Obsidian.md gebruikers was interessant en leuk! We waren met z’n vieren, Sebastiaan, Wouter, Frank en ik, en spraken bijna 2 uur met elkaar. Leuk om te vergelijken waarom en hoe we notities maken in Obsidian, te horen over de (vaak lange) historie die iedereen heeft met notities schrijven, met de hand of in een reeks tools. Het gesprek ging vooral over onze werkwijzen bij het toevoegen van notities, en in mindere mate over het gebruik van die notities.
Dat gebruik is zeker iets om over door te praten een volgende keer, en voor mezelf om bewuster bij stil te staan. Ik merk dat ik nog vooral in de modus zit om mijn collectie voldoende te laten groeien, en minder in het bewust raadplegen van mijn materiaal als ik met een onderwerp aan de slag ga, of iets wil maken. Tegelijkertijd merk ik wel dat ik nieuwe verbindingen leg tussen notities, en (omdat ik mijn oude weblog postings tot notities verwerk) tussen oudere en nieuwere gedachten waarover ik heb geblogd. En dat ik in het afgelopen half jaar een paar blogpostings en twee presentaties heb gemaakt die direct voortkomen uit het samenbrengen van bestaande conceptuele notities. Dat soort productieve uitkomsten is al heel nuttig, maar ik ben nog op zoek naar het een grotere rol geven van mijn notities in het reflecteren op een onderwerp, in het nadenken over vragen etc. Dit allemaal ten aanzien van conceptuele dingen dan, want m.b.t. mijn uitvoerend werk zijn mijn notities het werk als het ware.
Daarvoor is in ieder geval regelmatige blootstelling aan mijn notities nodig denk ik. Enerzijds door beter te weten wat ik er in heb zitten, en anderzijds door me in mijn workflow vaker bezig te houden met wat ik over een thema al heb bedacht, verzameld en geschreven. In de afgelopen weken ben ik daarom meer index-achtige notities gaan maken, emergente outlines. Door anderen wel maps of content genoemd, ik noem ze olifantenpaadjes. Zo’n notitie verwijst vooral naar bestaande notities, met wat zinnen er bij waarom ik die links bij elkaar plaats. Zo’n verwijs-notitie helpt me makkelijker de weg te vinden in mijn digitale tuin. Ik maakte eerder al emergente outlines maar die waren niet op navigatie gericht maar op het samenbrengen van notities in een ruwe verhaallijn, dus meer op schrijven gericht.
Een andere manier van blootstelling is via spaced repetition de inhoud van mijn notities voorbij laten komen, in de vorm van Anki vragen bijvoorbeeld. Sebastiaan liet gisteren zien dat hij een plugin aan het maken is die dat binnen Obsidian zelf doet, niet gericht op vragen of onthouden, maar gericht op herlezen.
De belangrijkste ingang voor hergebruik van mijn eigen materiaal is vaker mijn notities raadplegen als ik met een vraag aan de slag ga. Te veel leun ik op mijn eigen actieve herinnering, en dat leidt vaak tot reconstructie van dingen terwijl ik die al keurig heb uitgewerkt in mijn notities.
Wouter schrijft veel met de hand, en liet zien hoe hij al die handgeschreven pagina’s scant en in zijn Obsidian vault opneemt. Op die manier kan hij ze raadplegen en er naar verwijzen als hij er dingen uit tilt en in een notitie opneemt. Dit is een interessante manier. Al schrijf ik veel direct digitaal, ik maak ook veel handmatige aantekeningen, en er ligt hier een stapel A5 notitieboekjes. Nu heb ik ook een staande scanner met voetpedaal van CZUR, en die leent zich goed om snel notitieboekjes te digitaliseren realiseerde ik me na de meet-up. Daar maar eens mee experimenteren.
Tot slot, was ik blij met hoe prettig mijn Jitsi server werkte zo met z’n vieren. Benieuwd hoe dat gaat als je met een grotere groep bent. Alleen het scherm delen had een rare bug waarbij de bovenste strook van een scherm bleef hangen op het eerste beeld.
Wil je ook met andere Obsidian gebruikers in het Nederlandse praten over je ervaringen? Kom dan naar het #nederlands kanaal op de Obsidian Discord server.
Afterthoughts on (smart) note-taking approaches
@ton Super, je bent mij voor, ik heb alvast wat genoteerd en er komt een blogpost aan! Bij deze zorgde jouw webmention voor een crash van mijn microservice Dat ook even rechtgezet met wat extra testen, blijkbaar kan author zowel een array als een string value zijn, en je picture zit in de 2de entry h-card en niet onder de h-entry… Zie subtiele verschillen in structuur tussen http://php.microformats.io/?url=https%3A%2F%2Fwww.zylstra.org%2Fblog%2F2021%2F04%2Fnabeschouwing-de-eerste-nederlandstalige-obsidian-meet-up%2F en http://php.microformats.io/?url=https%3A%2F%2Fbrainbaking.com%2Fpost%2F2021%2F03%2Fthe-indieweb-mixed-bag%2FBewijst maar weer eens hoe moeilijk het allemaal is als die systemen te flexibel zijn!
An intensive week, much like last week. Although the apple tree in the garden has many blossom buds it’s still cold, with some frosty nights. Very different from last year when we could spend lots of time outside in the garden. The comparison makes us feel locked more into our home than a year ago when all this was new.
This week I
took care of Y early in the week who had a fever
gave a brief presentation to a client explaining my assingment to their colleagues
outlined the various relevant connections between the upcoming EU regulations w.r.t. data and AI, and the smart mobility sector
reviewed our Q1 efforts for the Rotterdam citizen science project on air quality both internally and with the client
discussed our progress in finding new indicators for intergovernmental audits
participated in a half day event show casing a range of digital twin projects around geospatial data
read the newly proposed EU AI regulation with much interest
did a stakeholder mapping sessio with a client
participated in a ‘Measure your city meet-up‘ the local citizen science project which I’m participating in
the weekly meetings with clients
a planning and reflection session with a client
participated in an event showcasing a variety of uses of satellite data
followed-up with various participants in the events I took part in
printed a number of my own photos and put them in frames on my home office window sills
hosted the first Dutch language Obsidian users meet-up
Vrienden!
In plaats van een reguliere nieuwsbrief, deze keer wat anders!
Afgelopen zaterdag vond de eerste Nederlandstalige Obsidian Meetup plaats. Geheel online natuurlijk. Ik heb al vaker over Obsidian geschreven, het is een notitie-app die ik nu vrijwel dagelijks gebruik. Om korte aantekeningen te maken bij een gesprek, om een link op te slaan voor de nieuwsbrief. Of om een avond wat langer in te werken en te schrijven. Zodat van losse notities nieuwe ideeën ontstaan. Vrees niet, dat grote Eureka moment laat nog op zich wachten.
Obsidian heeft de mogelijkheid om notities te verbinden en zo een web van gedachten te vormen waar je door kunt navigeren. Dat is iets wat ik achteraf bleek te missen in Evernote. Samen met de combinatie van navigatie en creatie zoals een wiki, met de lokale opslag van tekst-documenten en je vrijheid om het systeem in te richten naar je eigen behoeften.
Afgelopen zaterdag zat ik op de meetup met drie andere Obsidian-nerds: Ton Zijlstra, Wouter Groeneveld en Sebastiaan Andeweg. Drie fervente notitiemakers en Indieweb-aanhangers. De nabeschouwingen van Ton als Wouter zijn een prima weergave van de avond. Twee uur lang met een biertje babbelen over de creatie van je notities, de rol van deze informatie in je dagelijkse leven, het bouwen van een eigen systeem.
We maken allemaal onze eigen privé Wikipedia. Of dat nu in een gestroomlijnd systeem is met Zettelkasten en Obsidian, of we hebben stapels notitieboeken die digitaliseren. Wat ik heb geleerd uit de tijd dat ik Bloghelden schreef, is het belang van naslag en opslag van informatie. Een korte notitie die je nu misschien zou weggooien als niet relevant, kan over 25 jaar een waardevol puzzelstukje zijn in het onderzoek van iemand anders. De blogosfeer in de eerste jaren van deze eeuw is achteraf gezien een prachtige Zeitgeist. Een aanvulling op nieuwsberichten en grote gebeurtenissen. Ze brengen meer context en menselijke gedachten op die gebeurtenissen. Een open/gesloten systeem van notities kan dat brengen. Als je je eigen notities kunt verbinden met backlinks, waarom zou je dan geen mogelijkheid hebben om notities van buitenaf ook te verbinden? Door middel van de open standaarden van webmentions is het mogelijk om de schrijver van een notitie op de hoogte te brengen van je link. De schrijver, of de software, kan dan besluiten om de backlink zichtbaar te maken in zijn eigen notitie. Waardoor er een venster ontstaat naar nieuwe informatie, namelijk jouw zojuist gelinkte notitie. Zo ontstaat inderdaad een nieuw web van kennis en informatie. Een web dat start met losse notities, slim gekoppeld en gebaseerd op open standaarden. Je zou bijna zeggen dat we het web opnieuw uitvinden via kladblokjes…
Korte tips
Een nieuwe metric om de gezondheid van de abonneelijst van je nieuwsbrief te bepalen: Risk.
Andrew Kamphey geeft je een tiental tips hoe je naar een dagelijks nieuwsbrief ritme kunt gaan. En waarom dat zo interessant kan zijn!
Deze is compleet langs me heen gegaan, maar ik ga zeker de video’s van Newsletter Fest 2021 eens bekijken!
Dit weekend besloot ik lid te worden van de Sidechannel community, het initiatief van een aantal nieuwsbrief-schrijvers. Ik meld mij later met meer ervaringen!
Elke week tips als deze ontvangen?
Je inbox zal nooit meer hetzelfde zijn. Met OPEN krijg je tips om je eigen nieuwsbrief en blog nog beter te maken!
Email
Ik wil die nieuwsbrief!
Tof dat je er bij bent ⚡️
<!–
–>
A week of mixed feelings, which started of rather ineffective, and got better towards the end. Tuesday was a national holiday so Y was home from school. Although it was rainy and still rather chilly, the trees around the neighbourhood, and the apple tree in our garden have decided it is now spring and are fully blossoming.
This week I
Worked on processing the output of two workshops on intergovernmental audits, but couldn’t bring it to a delverable report yet as I had wanted.
By going through my Flickr camera roll I created a note of every trip abroad I made since I started using Flickr in 2005. With a little data view query I then collated those trips into yearly overviews, which I found a strangely pleasing result of my tinkering
Had the weekly call on our community stewarding work for citizen sciencein Rotterdam
Donated my laser cutter and computer controlled milling machine to the local De WAR collective, to be used on their Kempenaar barge the Serendiep (‘Serendeep’). Years ago I fancied having my own little FabLab at home, but especially the fumes of a laser cutter were undesirable around the home. The Serendiep is a floating FabLab, theater and event space, as well as a pop-up festival facility. I brought the machines to the ship in the Amersfoort harbour, got a tour of the barge, and had a good long conversation with its owners Diana and Harmen over tea.
Had a conversation with the Ministry for Infrastructure and Water management
Deep read the newly proposed EU AI regulation
Participated in a consultation session of the Ministry for Economic Affairs on the EU AI Regulation
Did a session with the Open State Foundation to explain the emerging EU legal framework on digitisation, data and AI, and how the elements together form a system
Did the Q1 bookkeeping and VAT returns for the 5 entities I keep books for.
Started working through the scanned pages of a paper notebook, containing notes from the end of 2012 to the summer of 2014. After hosting the first Dutch Obsidian meet-up last week, I digitised this first notebook with my standing scanner with foot trigger, and imported the scans into Obsidian. It feels nice as well as surprisingly frictionless to incorporate selected material from those years into my notes/notions.
On the playground with Y, surrounded by the now blossoming trees
Earlier this spring I found my way to Wouter Groeneveld, a Belgian polymath, via a post Ton made about a meetup they both attended.
On Wouter’s blog I read mention of his interest in fountain pens, an interest we share that was later reinforced by Ton purposefully connecting us based on it.
As one does in such situations, I invited Wouter to attend our monthly Pen Night on Zoom, and he generously agreed to do so, despite the time difference meaning our 7:00 p.m. start was midnight for him.
In addition to sharing his pen passion that night, Wouter also touched (because I asked) on his interest in bread baking, and this led to a small diversion where pizza was discussed.
The next day Wouter sent me a recommendation for the book American Pie by Peter Reinhart. Which, of course, I immediately ordered a copy of.
Tonight, as it happened, was our weekly pizza night. Finding myself without cheese, I made up my dough, set it to rest, and cycled over to Kent Street Market for some mozzarella. On the way there I remembered a voicemail from The Bookmark telling me to come in and pick up a book, so I diverted to fetch it.
The book? American Pie.
Which is how I ended up with ingredients for pizza, plus a book about pizza, in my bicycle carrier late this afternoon.
I had a session with my therapist yesterday, and we were talking about what I like to do. What I truly like to do, in my heart of hearts. I related to her my small story about finding Iona as an example of when I feel I am my truest self; the best description I can come up with for that activity is creating the necessary preconditions for serendipity, seeing what happens, and telling the story.
Meeting Wouter was an example of that. So was meeting my late friend Harold and visiting him in Thailand. And going to the Reboot conference. And spending the summer in Berlin. And organizing an unconference. And riding my bicycle to an early morning flight from the airport. Serendipity is how I’ve found every job I’ve ever had and every romance I’ve ever had. It’s how I ended up producing radio shows, and how I became a modern dance promoter.
We didn’t end up coming to any conclusions as to what might come next for me, my therapist and I, but I emerged convinced that serendipity is going to be the engine that takes me there, and likely a good part of the there itself.
To the extent that I lost my mojo in recent years, it was due those necessary preconditions not having a chance to develop: I was needed elsewhere, and happenstance was my enemy not my friend.
One of the gifts of having a blog that’s 22 years old, though, is that I’ve plenty of reminders of what those preconditions look like, and thus a helpful tool in making branching life decisions: “will doing this thing (that I am probably afraid to do) power the serendipity drive or not.”
SerendipityWouter GroeneveldTon ZijlstraPizza
Het lijkt me leuk om nog een keer een nederlandstalige Obsidian meet-up te doen (online). Praten over hoe je met notities maken en gebruiken omgaat, wat wel/niet voor je werkt, en bij elkaar de kunst afkijken en ideeën opdoen. De eerste sessie van eind april vond ik erg interessant.
Ik kondig hem maar gewoon aan: Zaterdag 10 juli om 20:00. Op mijn Jitsi-server.
In reply to Indexing, filing systems, and the art of finding what you havee by Austin Kleon
What I have started doing last April, following a tip by Wouter Groeneveld during the first Dutch language Obsidian meet-up, is scanning notebooks (I use a camera above the notebook activated with a foot button, so you can quickly flip through it). Those scans are available as a folder in my notes app (obsidian.md), where I work through them to create an index first, and to turn them into notes within my digital system later when it becomes useful / of interest.
Op 20 november a.s. vanaf 20:00 vindt de derde Nederlandstalige Obsidian meet-up plaats! Dit keer geïnitieerd door @CABenstein in het Nederlandstalige kanaal op de Obsidian Discord. Je kunt je aanmelden op Eventbrite, of anders laat even van je horen op Discord.
Tijdens de sessie is er alle tijd om tips en tricks uit te wisselen over het werken met Obsidian. Zelf ben ik altijd erg geïnteresseerd hoe het persoonlijk kennismanagementproces (pkm posts op dit blog) van mensen is georganiseerd, en hoe ze dat in hun tools vormgeven. Over de eerste meet-up schreef ik een impressie, en dat deden Wouter en Frank ook.
Schuif aan!
Today at 14:07 it is exactly 19 years ago I published the first post on this blog. Back then I already mention how connecting to others, conversation, is the key thing I’m aiming for. I’ve always been a prolific note maker (going back to primary school even, buying my own notepads). With the launch of my weblog it became a more public thing as well as a means to engage with others.
In recent years I’ve marked the occasion by reflecting on my blogging and practices (see the 18, 17, 16 years edition), and long ago I marked the 3rd and 5th anniversary both extolling the value of the conversations and connections this blog helped create.
This year, as most of last year was spent working from home. It meant a similar internal oriented focus when it comes to my note making and blogging.
I haven’t spend time on IndieWeb community organising for instance, didn’t feel the energy for it either. I did make steps towards making this blog much less dependent on third parties:
I stopped embedding Flickr images in my blog, replacing them with locally hosted copies while linking to the original. Most postings now no longer have Flickr embeds, some 150 still do, which I am slowly bringing down to 0.
I removed all video embeds, replacing them with stills and links
I slowly replaced a number of Slideshare decks, but not all yet. There are no actual slideshare embeds active anymore on my blog, as I deleted my account, but the now non-functional embeds still ‘call’ those web adresses. I’m self-hosting my slides on tonz.nl (Dutch), and tonz.eu (English)
I experimented with sharable bookshelves for my blog, but there’s a connection missing with my internal note taking. I’d very much like to directly generate my book lists and book posts directly from my own notes. I haven’t actually posted about books here since January, a fact I dislike.
That brings me to the note making part. I have completely removed myself from Evernote, replacing it with a local collection of notes in markdown. I’ve kept them separate of the notes collection I actually work with, but import specific notes when I need them. I also, based on an example from fellow Obsidian user Wouter Groeneveld, started scanning my paper notebooks from over the years, creating indexes for them, and thus making them connect to my ongoing work and notes. My use of Obsidian to maintain those markdown notes continues undiminished. The speed of creating new conceptual nodes has slowed a lot, having mined most of my old blogposts for their content. I am now slowly evolving my ways of digesting and adding new knowledge and thoughts. In terms of volume, there are now some 5k notes, of which 1k6 are conceptual, 1k are ‘collected stuff’ with just a few added remarks of why I find them interesting, and some 2k5 work related notes.
In general I would like to see a more direct connection between my notes and my blogging, and ‘wiki’ pages on this site. I’m not sure yet what I’d like so I need to experiment. In the past months I have been contributing to two GitHub hosted sites using Respec, where the site is directly created from my notes. This works really well, but as those are public pages I do keep the corresponding notes in a different place than my ‘real’ notes. I do want to maintain the difference between public and private, as it influences my writing, but I do not necessarily want to keep the public notes in a separate location from the others.
Coincidentally, around note making, I did do some outreach and hosted two ‘Dutch language Obsidian user meet-ups‘. The third is due to take place in two weeks.
For the coming time this note-to-blog pipeline, and making it easier for myself to post, will be my area of attention I think. Let’s see next year around this time, when I hit the two decade mark with this blog, how that went.
How I took notes in 2006, on a locally hosted wiki
In reply to Oude notitieboeken by Frank Meeuwsen
Heel herkenbaar wat jij (en Alex) schrijft. Ik heb mijn oude notitieboeken over de periode 1988-2008 ergens rond 2010 weggegooid (nadat ik sommige pagina’s persoonlijke aantekeningen er uit had gehaald en gescand). Die van daarna zijn er nog. Die ben ik nu aan het scannen, zoals Wouter Groeneveld doet, n.a.v. de eerste Obsidian meet-up, en voorzie ik daarna langzaam maar zeker van een index in Obsidian waarmee het doorzoekbaar wordt. Ik gebruik een staande CZUR scanner met voetpedaal die een notitieboek scannen reduceert tot tien minuten werk. Dat maakt in ieder geval de eerste stap van digitaliseren eenvoudig (en weggooien mogelijk!). De inhoud beoordelen komt dan later.
T.a.v. uren schrijven en weeknotes: Ik open elke dag in Obsidian als eerste stap een daglog waarin ik activiteiten opschrijf met tijdstippen. Die gebruik achteraf voor urenstaten en voor de weeknotes (ik maak een weekoverzicht door de daglogs achter elkaar af te beelden en schrijf op basis daarvan mijn blogpost). Daglogs zijn ook mijn startpunt voor nieuwe notities over thema’s, meeting notes etc.
Gisteravond vond de 3e Nederlandstalige Obsidian meet-up plaats, dit keer met zeven deelnemers. Organisator was Christian. Het was al weer even geleden dat ik de eerste 2 sessies hield. Veel langer geleden dan ik me realiseerde toen ik het tijdens de sessie gisteren opzocht (de eerste was in april, de tweede in juli)
Omdat ik ziek in bed lig deed ik mee zonder camera en geluid. Af en toe liet ik van me horen in de chat van de online meet-up. Enkele voor mij bekende gezichten, zoals Wouter en Willy, en vooral nieuwe. Dat was prettig want zo hoor je nieuwe dingen.
Een paar dingen die me opvielen en in me opkwamen, voor mijn beperkte energie op was, en ik het gesprek verliet:
Ieder van ons heeft een lange geschiedenis met notitie-apps, en uiteindelijk wint volgens mij de toepassing die niet alleen frictie reduceert om dingen op te slaan en met die dingen te werken, maar die ook andere wegen openhoudt en je niet opsluit in het denken van de maker van de tool. Op een gegeven moment ging het over welke plugins we gebruiken, en ook daar hoorde je reserve voor plugins die je ‘opsluiten’ in de tool, d.w.z. die niet alleen functionaliteit toevoegen, maar ook inhoud die vervolgens buiten Obsidian niet toegankelijk is (in de platte tekstfiles waarin je notities zijn opgeslagen). Later las ik dat er een plugin is die dat opsluitend effect expliciet probeert tegen te gaan voor wat Obsidian zelf aan gegevens opslaat: de Obsidian metadata-extractor die de metadata naar je harde schijf schrijft zodat andere applicaties (zoals bijv AlfredApp) er bij kunnen. Hiermee kun je Obsidian directer vanuit andere applicaties aansturen als je wilt.
Digitaal eerst, of niet?
Digitaal of eerst op papier? Dat is een vraag die al vroeg aan bod kwam. Mede naar aanleiding van hoe Wouter Obsidian gebruikt. Hij doet alles eerst op papier, scant die pagina’s (met Genius Scan van Grizzly Labs op zijn telefoon), en maakt bij elke foto een korte index, zodat hij via de zoekfunctie de juiste scans kan vinden. Na de eerste meet-up waarin hij dat ook vertelde, ben ik mijn eigen papieren notitieboeken ook gaan scannen, met mijn CZUR staande scanner, en maak daar eveneens indexes bij. Dit keer werd me duidelijk dat hij dat net iets anders doet dan ik heb gedaan. Ik maak 1 index per notebook met links naar de plaatjes in de vorm “plaatje12 over #opendata en gesprek met XYZ”, Wouter maakt per scan een note met daarin zijn annotaties, zodat je de afbeelding meteen boven die annotaties ziet staan. Dat lijkt me weliswaar eleganter, maar ook meer werk.
Al heb ik zelf een sterke voorkeur in het meteen digitaal maken van mijn notities, is de rol van papier en pen wel degelijk belangrijk. De reden om als het kan digitaal-eerst te werken heeft vooral met de frictie te maken die de latere omzetting naar digitaal nog altijd betekent. Sinds klas 5 van de basisschool houd ik al notitieblokken vol aantekeningen bij. Dat is 4 decennia aan notitieblokken.
Fysiek iets schrijven is anders en levert andere verbindingen op dan tekst tikken op het scherm.
Fysiek omgaan met bestaande notities heeft dat andere effect ook bij mij: ik plak met enige regelmaat een reeks post-its met inhoud uit mijn notes op de muur om beter te snappen wat onderlinge verbanden kunnen zijn, ‘gaten’ te zien. Ik kan dat welisaar ook in tools als Tinderbox visueel doen op mijn scherm, maar het werkt anders omdat ik dan mijn handen niet gebruik, niet voor de muur in mijn kamer heen en weer drentel etc.
We hadden het ook over lezen op papier of digitaal. Ook daar speelt voor mij de wrijving een rol in hoe je aantekeningen later digitaal kunt verwerken. Ik lees vooral digitaal (het is veelal goedkoper en scheelt thuis vooral enorm veel ruimte), maar voor non-fictie is mijn eigenlijke voorkeur papier, vanwege het overzicht dat het biedt op een manier die e-readers nog altijd niet weten te bieden. Op mijn e-ink device, en voor PDFs die ik in Zotero verzamel is dingen in boeken markeren of in de kantlijn schrijven inmiddels naadloos naar mijn notities te krijgen, zodat ik ze daar inhoudelijk kan verwerken. In deze context werd ook het boek Proust and the Squid: The Story and Science of the Reading Brain van Maryanne Wolf genoemd.
Visueel en tekstgericht
Markdown is een opmaaktaal voor tekst, en Obsidian is een viewer op markdown files, en dus in principe geheel tekstgericht. Je kunt wel plaatjes opnemen maar dat zijn passieve afbeeldingen. Je kunt daarnaast Mermaid diagrammen maken, als manier om in tekst een diagram te definieren.
Tot nu toe was dat weinig nuttig voor me, omdat ik eigenlijk uitsluitend in edit-mode werk, en dan zie je alleen je eigen ruwe tekst, niet de opmaak of het diagram als je die toevoegt. Het is de reden dat veel mensen gelijktijdig de markdown tekst waarin ze werken en het visuele resultaat naast elkaar op hun scherm toonden, maar ik doe dat eigenlijk nooit.
Nu is er sinds kort de Live Preview modus (in beta), waarin je eigenlijk altijd het opgemaakte resultaat van je tekst ziet, totdat je je cursor ergens zet en begint te editen. Dan wordt daar lokaal je orginele markdown zichtbaar. Ik heb nu geen extra muisklikken nodig, en hoef geen extra schermpjes open te hebben om mijn markdown ‘live’ te zien. Dat maakt het weer veel aantrekkelijker voor me om ook visuele elementen in mijn notities (te proberen) te gebruiken.
Een van de deelnemers is een eindexamenkandidaat die de stof deels ook in schetsen en diagrammen vertaalt. Iets visueel maken helpt bij het internaliseren van stof, maar ook bij het naar voren halen van die kennis als je de afbeelding weer ziet. Ingewikkelde complexe dingen laten zich vaak makkelijker in een schets vangen dan in een platte tekst die per definitie lineariteit en hiërarchie suggereert. Tot mijn verrassing gebruikte hij een schetstool die volledig in Obsidian te integreren is, en waarmee je ook zelfs links in een afbeelding naar andere notes kunt opnemen. Die schetstool is Excalidraw, in principe een browsergebaseerde tool. waarvoor iemand een Obsidian plugin heeft gemaakt. Excalidraw is net als Obsidian zelf nog maar anderhalf jaar oud. Daar ga ik zeker mee experimenteren.
In de context van schetsen maken kwam ook The Back of the Napkin van Dan Roam ter sprake, en ik moest zelf ook denken aan sketchnoting en The Sketchnote Handbook van Mike Rohde (alleen al een tof boek omdat ik er in sta )
Een van de andere deelnemers, Roy Scholten is nadrukkelijk bezig met de rol van visualisatie in het overbrengen van kennis en het helpen bij duiding. Zijn blog Bildung zit vanaf nu in mijn feedreader.
Werk en Privé
Het laatste dat ik even wil aanstippen was een gesprek over of je in je notities werk en privé mengt of juist scheidt, en of je er aparte vaults (losse collecties in Obsidian) voor bijhoudt. Bij mij zit alles op 1 plek, onderscheid maak ik in een folderstructuur zodat dingen over bijvoorbeeld ons huishouden niet staan tussen dingen over een huidig klantproject. Al mijn conceptuele notities zitten wel in één folder, ongeacht het onderwerp, want daar telt de onderlinge (netwerk)verbinding het zwaarst. Mijn folderstructuur is niet thematisch gesplitst maar in aandachtsgebieden in mijn leven (zoals in de Getting Things Done methodiek, en in PARA al zitten mijn projecten allemaal in zo’n aandachtsgebied, anders dan PARA). Voor de genoemde eindexamenkandidaat lag er een splitsing tussen school en de rest, en dat kan ik me goed voorstellen. Je notities voor je eindexamen komen voort uit iets dat je wordt opgelegd, iets vooral buiten je eigen directe interesses of activiteiten. (Tijdens je studie is dat weer net wat anders, daar ontdek je juist welke aspecten je straks in je professie boeiend vindt, dus daar wordt het meer eigen, en minder externe verwachting ondanks de tentamenstructuur). Sommigen doen het net als ik, waar ‘alles’ in het systeem zit. Mijn PKM is deels gebouwd op Getting Things Done en daaruit vloeit die ‘allesomvattendheid’ al voort, maar ook op mijn persoonlijk opvatting dat er weinig verschil is tussen werk en niet-werk voor mij. In die context werd ook gesproken over Kanban of Trello boards voor thuis. Mijn primaire tools voor mijn werk en voor thuis zijn identiek eigenlijk, voor klanten hanteer ik daarnaast meestal andere (die ik grotendeels niet thuis zou willen inzetten, dat is waar). Het thuis hanteren van uit je werk bekende methoden om zo de logistiek thuis te vergemakkelijken, en ruimte te maken voor elkaar lijkt me vooral gezond. Onze eerste verjaardagsconferentie in 2008 ging al hierover.
Dank aan Christian voor het organiseren van deze bijeenkomst, en alle deelnemers voor het delen van hun ervaringen en werkwijzen.
Ook met andere Nederlandstalige Obsidiangebruikers van gedachten wisselen? Die Nederlandstalige Obsidian gebruikers vind je ‘allemaal’ op het Obsidian Discord kanaal #nederlands.